اسپوندیلوز کمر

اسپوندیلوز نوع خاصی از آرتروز است که ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد.

اسپوندیلوز یک بیماری دژنراتیو ستون فقرات است، به این معنی که بخشی از روند پیری است،  با افزایش سن بدن ما فرسوده می شود و این تعجب آور نیست.

سال ها استفاده یا استفاده بیش از حد از ستون فقرات می تواند باعث شود قسمت های مختلف ستون فقرات به ویژه مفاصل، رباط ها و دیسک های بین مهره ای تغییر کرده و به درستی کار نکنند.

آرتروز ستون فقرات در مفاصل کمر ایجاد می شود، ستون فقرات از مهره ها و دستگاه های مختلفی تشکیل شده است که مهره ها و غضروف ها در کنار هم قرار می دهد و مفاصل مهره ها را پوشش می دهد.

دیسک حاوی یک ماده ژله شکل است که ستون فقرات و پوشش غضروف مفاصل را در آن شناور می‌ کند.

زمانی که دیدگاه نخاعی به دلیل فرسایش، سایش و سایر دلایل شروع به خشک شدن می کند مفاصل در هنگام حرکت لغزنده نمی شود در نتیجه یک استخوان بر روی استخوان دیگر کشیده می‌ شود.

این پدیده استئو آرتریت نام دارد که جزو شایع ترین فرم های آرتروز های کمر است.

افراد مسن تر بیشتر در خطر ابتلا به استئوآرتریت هستند.

برای درمان آرتروز و درد و تحرک مفاصل باید به پزشک مراجعه کنید تا یک سری دارو های ضد التهابی و غیر استروئیدی را برای آرتروز برایتان تجویز کند.

علائم شایع اسپوندیلوز

یکی از بیماری های شایع که ممکن است افراد در سنین مختلف به ویژه میانسالی با آن مواجه شوند، آرتروز گردن یا آرتروز ستون فقرات می باشد.

معمولا با علائم و نشانه هایی همراه است که به محض مشاهده آنها می توانید به پزشک مراجعه کرده و فرآیند درمان را در پیش بگیرید.

از مهمترین علائم شایع این عارضه می توان به سفت شدن بیش از حد گردن اشاره کرد، برخی افراد به محض بروز این آسیب در ابتدا تصور می کنند که این گرفتگی مربوط به عضلات می باشد.

اما باید بدانید که این سفت شدن و هر گونه درد در ناحیه گردن مربوط به استخوان ستون فقرات است که منجر به سنگین شدن سر و گردن می شود.

به گونه‌ ای که ممکن است این درد در قسمت شانه ها و بازوها شدت گرفته و باعث عدم توانایی در حرکت دست ها شود.

از مهمترین علائم این عارضه باید به عدم چرخش مناسب سر و شانه اشاره کرد.

این گرفتگی و سفتی گردن به حدی می شود که شما نمی توانید به راحتی سر را گردش دهید در چنین شرایطی درد بسیار زیادی را متحمل خواهید شد.

اگر چنین مشکلاتی را به صورت پیوسته و دائمی تجربه می کنید باید بدانید که این مسئله در حد یک گرفتگی عضلانی ساده نیست.

بلکه ممکن است تنگی کانال نخاعی و هرگونه آسیب در ستون فقرات و مهره های ابتدایی گردن سبب بروز چنین آسیبی شده باشد.

اگر این بیماری شدت پیدا کند احساس گزگز در سایر نقاط بدن مانند بازوها، دست‌ ها و پاها نمایان میشود و در موارد شدیدتر افراد با عدم تعادل و ناهماهنگی هنگام راه رفتن مواجه می شوند.

لازم است بدانید که با وجود این عارضه هر گونه اسپاسم عضلانی و البته ناگهانی را تجربه خواهید کرد.

در مواردی مشاهده شده برخی از افراد به دنبال این عارضه بی اختیاری ادراری و از دست دادن عملکرد مثانه را نیز تجربه نموده اند.

با این حال بهتر است که به محض مشاهده این علائم و هر گونه درد در ناحیه گردن برای بررسی های دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.

متخصصان با روش‌ های بسیار کاربردی و کم خطر مانند تصویربرداری می توانند مشخص کنند که علت آسیب چیست و اگر مربوط به آرتروز گردن باشد خیلی سریع می توانند فرایندهای درمانی را انجام دهند.

با این شرایط خیلی سریع از چنین عارضه ای رها شده و هرگز آسیب های جانبی و البته شدیدتر را تجربه نخواهید کرد.

چنین مسئله ای می‌ تواند در صورت عدم درمان عواقب و خطرات زیادی برای افراد به همراه داشته باشد.

به همین دلیل تمامی متخصصان سعی دارند علائم اولیه چنین بیماری هایی را به عموم افراد معرفی کرده تا در صورت مواجهه با یک یا دو مورد از آنها سریع تر به پزشک مراجعه نمایند.

چنین عارضه اگر در مراحل اولیه کنترل و درمان شود خیلی زود وضعیت جسمانی به حالت اولیه بازگشته و عواقب طولانی مدت و دائمی آن را تجربه نخواهید کرد.

علل و عوامل خطر

هیچ علت واحدی برای اسپوندیلوز کمری وجود ندارد.

اما با افزایش سن همراه است زیرا استخوان‌ها، مفاصل، رباط‌ها و دیسک‌ های بین مهره‌ای در ستون فقرات کمری به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی تحلیل رفته و ضعیف می‌ شوند.

عواملی که خطر ابتلا به اسپوندیلوز کمری را افزایش می دهند عبارتند از:

• افزایش سن
• سابقه خانوادگی اسپوندیلوز کمری
• آسیب های قبلی کمر
• جراحی های قبلی کمر
• فشار طولانی مدت و مکرر روی کمر، چه در محل کار یا بازی

چه چیزی باعث آرتروز ستون فقرات می شود؟

استئوآرتریت کمر به دلیل تخریب دیسک به وجود آمده این شرایط زمانی به وجود می‌آید که دیسکاوری حمایت‌ کننده که بین مهره های ستون فقرات هستند شروع به فرسودگی کنند و خاصیت لغزندگی خود را از دست بدهند.

مفاصل نخاعی در امتداد کمر و یا قسمت های پوستی و ستون فقرات یک مهره به آن وصل می شود متصل می گردد.

زمانی که استخوان ها شروع به کشیده شدن می‌ کنند سبب ایجاد درد و سختی معمولا در قسمت کمر خواهند شد.

دانشمندان در رابطه با دلایل التهابی آرتروز ستون مهره اطمینان ندارند اما آنها معتقدند که می‌تواند یک مشکل وراثتی باشد.

عوامل خطرزای تایید شده برای استئوآرتریت ها مثل افزایش سن و جنس مونث استئوپروز هستند که می تواند خطر زا باشند.

سابقه خانوادگی یکی از عوامل خطر زا برای آرتروز های التهابی ستون فقرات به شمار می رود.

همچنین نژادهای آسیایی و آمریکای لاتین اقیانوسی و آمریکایی های سفید پوست بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند.

معمولا علائم آرتروز ستون فقرات یا آرتروز های التهابی با درد های شایع در میان افراد خود را نشان می ‌دهند.

شایع ترین علائم اسپندیلوارتریت این است که فرد دچار بی حالی، کاهش حرکات ستون فقرات در فرد و تورم دست و پا را می شود.

انحنا های غیرطبیعی در ستون فقرات می تواند شبیه کوهان شتر باشد، خار استخوانی که گاهی بر روی اعصاب فشار وارد می کند یا کانال های نخاعی را تحت فشار قرار می‌ دهد.

منجر به تنگی کانال نخاع می شود که ممکن است بدون درد باشد.

آرتروز ستون فقرات معمولا با گذر زمان بدتر می شود و می‌تواند انجام فعالیت های روزانه تحت تاثیر قرار دارد.

اگر متوجه علائم آرتروز ستون فقرات شدید به عنوان مثال اگر کمردرد دارید و با گذر زمان از بین نمی رود با پزشک صحبت کنید و بررسی های لازم را انجام دهید.

در بیمارانی که آرتروز ستون فقرات دارند درد در گردن و کمر گسترش پیدا می ‌کند.

زمانی که التهاب از مفاصل آغاز می‌ شود می تواند بر اعصاب نخاعی مجاور و تاثیر بگذارد و به پاها و بازو ها نیز انتشار پیدا کند.

عوارض احتمالی آرتروز ستون فقرات چیست؟

اگر اسپوندیلوز به موقع درمان نشود، می تواند منجر به عوارض جدی شود.

هدف از درمان استئوآرتریت نخاعی جلوگیری از عوارضی مانند فشرده سازی اعصاب نخاعی تا حد امکان است.

عوارض می تواند شامل گسترش درد و سفتی استئوآرتریت از بالای ستون فقرات به پایین کمر و گاهی اوقات به گردن و دنده ها باشد.

یکی از این عوارض فشردگی عصب است که باعث درد شدید و اختلال در عملکرد عصبی می شود.

این وضعیت باعث ضعف و بی حسی عضلات اندام تحتانی و فوقانی می شود.

در برخی موارد، ممکن است باعث ساییدگی و پارگی مفاصل بین مهره‌ها شود، بنابراین توانایی حرکت فرد را محدود می‌کند.

همانطور که استئوآرتریت التهابی نخاعی پیشرفت می کند، می تواند باعث جوش خوردن استخوان های مهره ها شود که می تواند باعث سفتی و کاهش حرکت شود.

در برخی موارد، آرتروز ستون فقرات می تواند باعث انحنای ستون فقرات شود.

این تغییرات به شدت کیفیت زندگی فرد را کاهش می دهد و نیاز به مراقبت های پزشکی طولانی مدت دارد.

اگر آرتروز ستون فقرات دارید، مثبت ماندن در هنگام مواجهه با یک بیماری پیشرونده دشوار است، اما درمان‌ها با تأکید مداوم بر درک علل استئوآرتریت ستون فقرات بهبود یافته‌اند.

برای انتخاب درمان مناسب که برای شما مفید است، با پزشک خود همکاری کنید.

کاهش عوامل خطر برای آرتروز ستون فقرات

شما نمی توانید جنسیت، نژاد یا ژن خود را تغییر دهید.

اما راه های دیگری وجود دارد که می توانید خطر ابتلا به آرتروز ستون فقرات را کاهش دهید. این موارد عبارتند از:

• انجام منظم فعالیت های کم ضربه برای تقویت عضلات پشت و مرکزی بدن
• دریافت کلسیم و ویتامین D کافی برای پیشگیری یا کند کردن پوکی استخوان
• حفظ وزن سالم
• خوابیدن روی تشک سفت و استفاده از میزهای کمکی در محل کار

اگر سابقه خانوادگی آرتریت التهابی نخاعی یا پوکی استخوان دارید، با پزشک خود در مورد راه های دیگری که می توانید خطر ابتلا به استئوآرتریت کمر را کنترل کنید، صحبت کنید.

آرتروز ستون فقرات چگونه درمان می شود؟

پزشکان معمولاً استفاده از درمان های محتاطانه برای مدیریت آرتروز ستون فقرات را توصیه می‌ کنند.

این گزینه‌های درمانی شامل دارو درمانی، کمپرس های سرد و گرم، طب فیزیکی، تزریقات استروئیدی و تعویض مفاصل است.

زمانی که درد های ناشی از آرتروز شدید است داروهای ضد درد، کمپرس های سرد و گرم و فعالیت ‌های فیزیکی کمتر می تواند کمک کند که التهابات در آن ناحیه از بین برود.

تزریق دارو های استروئیدی به مفاصل می تواند به تسکین موقت درد های متوسط تا شدید کمک کند.

در صورتی که درمان ها برای شما اثرگذار نباشد ممکن است عمل جراحی توسط پزشک به شما توصیه شود.

آرتروسکوپی یک جراحی نخاع کم تهاجمی است.

آرتروسکوپ دارای یک لنز دوربین و نور است که با نگاه کردن به درون مفاصل می تواند برای انتخاب مناسب ترین ترمیم جراحی ستون فقرات به پزشک کمک کند.

روش تشخیصی اسپوندیلوز کمری

تشخیص اسپوندیلوز معمولاً با معاینه فیزیکی و بررسی علائم شروع می شود.

برای تشخیص اسپوندیلوز کمری می توان از روش های تشخیصی مانند رادیوگرافی، ام آر آی و سی تی اسکن استفاده کرد.

این روش های تشخیصی می توانند وضعیت اسپوندیلوز مهره ای را به صورت شکاف بین مهره های مجاور نشان دهند.

در موارد پیشرفته، تغییر شکل مهره های درگیر نشان دهنده اسپوندیلوز است.

تست‌های فیزیکی مانند تست‌های دامنه حرکت و انعطاف‌پذیری، تست‌های قدرت عضلانی و تست‌های حسی نیز به تشخیص کمک می‌کنند.

در برخی موارد، متخصص ستون فقرات یا پزشک ارتوپد ممکن است از آزمایش‌های عصبی یا تزریق‌های ویژه برای بررسی وضعیت اعصاب و ارزیابی تأثیر بیماری بر روی آنها استفاده کند.

درمان اسپوندیلوز کمری

هدف از درمان اسپوندیلوز کمری مدیریت علائم، کند کردن پیشرفت دژنراسیون و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا می باشد.

درمان های محافظه کارانه مانند استراحت، فیزیوتراپی، ورزش و داروها (مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا شل کننده های عضلانی) اغلب به عنوان درمان خط اول توصیه می شوند.

طب فیزیکی می تواند درمانی نسبتاً مناسب برای بیماری های مشکلات ستون فقرات باشد.

طب فیزیکی شامل درمان ‌های غیر فعال مثل التراسون و کمپرس سرد و گرم و ماساژ ها هستند.

قبل از تصمیم گیری در مورد یک داروی خاص، باید سبک زندگی، شدت درد و سابقه پزشکی بیمار را در نظر گرفت.

علاوه بر این، هنگام مصرف دارو، باید به عوارض جانبی و تداخلات احتمالی با سایر داروها و مکمل های ویتامین توجه شود.

مسکن ها مانند استامینوفن (ماده فعال در تایلنول) عوارض جانبی نسبتا کمی دارند و می توانند به کاهش درد کمک کنند، اما التهاب را کاهش نمی دهند.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) را می توان برای کنترل درد خفیف تا شدید و کاهش تورم و التهاب استفاده کرد.

به عنوان مثال می توان به آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin و غیره)، ناپروکسن (Aleve و غیره)، یا مهارکننده های cox-2 (Celebrex و غیره) اشاره کرد.

علاوه بر این، داروهای موضعی مانند کرم ها، اسپری ها، ژل ها و موارد مشابه را می توان مستقیماً روی پوست روی مفصل آسیب دیده استفاده کرد.

بریس‌های موقت (به مدت یک هفته) می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند، اما بریس‌های طولانی‌مدت می‌توانند تأثیر منفی بر وضعیت شما داشته باشند.

بریس های طولانی مدت می توانند ماهیچه های ستون فقرات شما را ضعیف کرده و درد شما را افزایش دهند.

استفاده از روش های فیزیوتراپی برای کمردرد می تواند نقش مناسب تری در تقویت عضلات ستون فقرات داشته باشد.

فیزیوتراپی ستون فقرات موثرترین روش غیرجراحی برای مدیریت علائم این عارضه و درمان آن است که می تواند به تقویت عضلات پشتیبان ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری کمک کند، در حالی که داروها می توانند به مدیریت درد و التهاب کمک کنند.

در برخی موارد، درمان‌های تهاجمی‌تر ممکن است برای علائم شدید یا پایدار ضروری باشد.

این درمان ها ممکن است شامل تزریق استروئید اپیدورال برای کاهش التهاب و درد در ناحیه آسیب دیده یا جراحی برای اصلاح مشکلات ساختاری ستون فقرات مانند فتق دیسک یا تنگی نخاع باشد.

درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم می تواند به تقویت عضلات حمایت کننده از ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری کمک کند و خطر تغییرات دژنراتیو را در طول زمان کاهش دهد.

پیشگیری از اسپوندیلوز

پیشگیری از اسپوندیلوز مستلزم توجه به سبک زندگی و مراقبت از وضعیت بدن است.

پیشگیری از اسپوندیلوز کمری شامل حفظ یک سبک زندگی سالم، از جمله ورزش منظم، حفظ وزن مناسب، اجتناب از سیگار کشیدن، و تمرین وضعیت بدنی خوب و مکانیک بدن برای کاهش خطر آسیب ستون فقرات است.

حفظ وزن مناسب، نشستن و ایستادن مناسب و انجام ورزش منظم از جمله اقداماتی است که می تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند.

علاوه بر این، استفاده از تکنیک های مناسب در حمل و جابجایی اجسام سنگین، تقویت عضلات پشت و گردن و پرهیز از حرکات نادرست نیز به پیشگیری از اسپوندیلوز کمک می کند.